Πτώση τη νύχτα από τα 100 πόδια.

Το «Σχολείο Διαφυγής από Βυθιζόμενο Ελικόπτερο» ή «Helo Dunker» αποτελεί το πιο πρόσφατο και από τα πιο ενδιαφέροντα και ουσιαστικά αντικείμενα της Σχολής Ελικοπτέρων Ναυτικών (ΣΕΝ), που εδρεύει στο «Ναυτικό Οχυρό Κοτρόνι» του Π.Ν. στο Μαραθώνα. Απέναντί μας, στο γραφείο του, ο διοικητής της σχολής, πλωτάρχης Ανδρέας Τσέλος, ένας εξαιρετικά έμπειρος χειριστής ειδικής μονιμότητας, με περισσότερες από 5.500 ώρες πτήσης με ελικόπτερα στο ενεργητικό του στη διάρκεια της πολυετούς παρουσίας του και προσφοράς του στο Π.Ν.

«Το Σχολείο Διαφυγής είναι εξαιρετικά σημαντικό για την ασφάλεια των πτήσεων, καθώς τα ελικόπτερά μας στη συντριπτική πλειονότητα των πτήσεών τους πετούν πάνω από θάλασσα, όλο το 24ωρο, ιδίως το βράδυ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Π.Ν., το 99% των πτήσεων των ελικοπτέρων του Π.Ν. πραγματοποιεί τις πτήσεις του σε ύψος μόλις 100 ποδών (περίπου 33 μέτρα), ενώ το 40% των πτήσεων αυτών πραγματοποιείται στη διάρκεια της νύχτας!
Αλλά και οι άλλοι συνάδελφοι των άλλων Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, οι οποίοι διέρχονται το Σχολείο, έχουν και αυτοί μεγάλο ποσοστό πτήσεων πάνω από το ίδιο θαλάσσιο περιβάλλον. Επομένως, καταλαβαίνετε τη σημασία της συγκεκριμένης εκπαίδευσης, που μέχρι τη δημιουργία του Σχολείου πραγματοποιείτο στην Ιταλία, σε αντίστοιχη σχολή των ιταλικών Ε.Δ., με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται από πλευράς οικονομίας» μας επισημαίνει ο διοικητής της Σχολής, για να προσθέσει:
«Το Σχολείο δημιουργήθηκε το 2008, για την κάλυψη των υφισταμένων επιχειρησιακών και εκπαιδευτικών αναγκών πρωτίστως του Π.Ν. και εν συνεχεία των ελληνικών Ε.Δ. και Σωμάτων Ασφαλείας. Σε αυτό φοιτούν στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, της Πολεμικής Αεροπορίας, του Στρατού Ξηράς, του Λιμενικού Σώματος, του Πυροσβεστικού Σώματος και της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς και στελέχη ιδιωτικών φορέων, οι οποίοι είναι πιλότοι ιδιωτικών ελικοπτέρων».
Για το σκοπό της λειτουργίας του Σχολείου δημιουργήθηκε ειδική εγκατάσταση με πισίνα, βάθους τεσσάρων μέτρων, και μετακινούμενο ομοίωμα καμπίνας ελικοπτέρου, με θέσεις κυβερνήτη, συγκυβερνήτη και πληρώματος, συνολικά οκτώ θέσεων, με ιμάντες ασφαλείας, εντός του οποίου κάθονται οι εκπαιδευόμενοι φορώντας τη στολή του και δένεται στις θέσεις του. Κάθε Σχολείο, δηλαδή κάθε «τάξη» μαθητών του Σχολείου Διαφυγής, αποτελείται από 16 άτομα και είναι διήμερης διάρκειας.
Η πρώτη μέρα περιλαμβάνει τη θεωρητική εκπαίδευση και τη χρήση της συσκευής HEAD, της μικρής μπουκάλας δηλ. με οξυγόνο, που φέρεται επί του γιλέκου επιβίωσης που φορούν όλα τα πληρώματα των ελικοπτέρων και στην άκρη έχει ένα επιστόμιο κ.λπ.
Την πρώτη μέρα λοιπόν οι εκπαιδευόμενοι μαθαίνουν τη χρήση αυτής της συσκευής, που είναι άκρως απαραίτητη για την επιβίωσή τους αν πέσουν με το ελικόπτερο στη θάλασσα. Ακολούθως, τη δεύτερη μέρα της εκπαίδευσής τους, οι εκπαιδευόμενοι αρχίζουν την εκπαίδευση με το ομοίωμα του ελικοπτέρου και τις «βυθίσεις» του μέσα στην πισίνα, προκειμένου από εκεί να «διαφεύγουν» οι εκπαιδευόμενοι.
Οι τελευταίοι ξεκινούν από τα «απλά», πτώση του ελικοπτέρου και μη ανατροπή του, μέχρι τα πιο δύσκολα και σύνθετα σενάρια πτώσης, όπως πτώση και τουμπάρισμα του ελικοπτέρου, σε διαφορετικά χρονικά σημεία της μέρας (λυκόφως, λυκαυγές, μέρα και νύχτα).
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, όμως, είναι και μερικές «λεπτομέρειες» από τη δημιουργία της Σχολής Διαφυγής. Σύμφωνα πάντα με το διοικητή της ΣΕΝ πλωτάρχη Α. Τσέλο, εκτός από την ηγεσία του Π.Ν. που αποφάσισε και υλοποίησε αυτό το Σχολείο, μεγάλες και ξεχωριστές ευχαριστίες ανήκουν σε έναν ιδιώτη, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην υλοποίηση αυτής της ιδέας. Πρόκειται για τον επικεφαλής της ιδιωτικής εταιρείας «Ελληνική Ναυαγοσωστική Εταιρεία» (ΕΝΑΚ) Νίκο Γιοβανίδη, ο οποίος προσφέρθηκε ο ίδιος και οι επαγγελματίες ναυαγοσώστες-εκπαιδευτές του αφιλοκερδώς και για 26 ολόκληρες μέρες προκειμένου να εκπαιδεύσουν και να χορηγήσουν τα πτυχία επαγγελματία ναυαγοσώστη που απαιτούνταν στους τέσσερις πρώτους εκπαιδευτές του Σχολείου Διαφυγής. Οι εκπαιδευτές αυτοί έπρεπε να πληρούν τις ακόλουθες προδιαγραφές που είχε θέσει η ΣΕΝ.
Να έχουν πτυχίο αυτοδύτη της ΜΥΚ, να είναι μέλη πληρωμάτων ελικοπτέρων και να έχουν πτυχίο επαγγελματία ναυαγοσώστη. Αυτό το τελευταίο, που δεν υπήρχε, αποκτήθηκε μετά την ανεκτίμητη και αφιλοκερδή βοήθεια του κ. Γιοβανίδη. Τελικά, σήμερα για το συγκεκριμένο σχολείο το –λεγόμενο– «πλήρωμα πισίνας» αποτελείται από τους τέσσερις εκπαιδευτές, δώδεκα δύτες ασφαλείας, ένα γιατρό και ένα νοσηλευτή», μας επισημαίνει ο διοικητής, προσθέτοντας:
«Στη διάρκεια της κάθε εκπαιδευτικής μέρας του Σχολείου παρίσταται στην πισίνα γιατρός του Π.Ν. με ειδικότητα Καταδυτικής Ιατρικής, ενώ και οι τέσσερις εκπαιδευτές μας, δύο από τους οποίους βρίσκονται μέσα στο νερό όταν οι εκπαιδευόμενοι είναι μέσα στο ομοίωμα του ελικοπτέρου και βυθίζονται και αυτοί στο νερό, είναι και αυτοί εκπαιδευμένοι στην ΚΑΡΠΑ (=Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση). Το ‘‘πέρασμα’’ όλων των ελικοπτεράδων του Π.Ν., αλλά και των άλλων Κλάδων των Ε.Δ. και των Σωμάτων Ασφαλείας από το Σχολείο Διαφυγής για ‘‘φρεσκάρισμα’’ της συγκεκριμένης εκπαιδεύσεώς τους, πρόκειται να γίνεται σε ετήσια βάση».
Λεωνίδας Σ. Μπλαβέρης apogevmatini.gr