Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

H συντήρηση των μαχητικών έγινε ... εξοπλιστικό πρόγραμμα λόγω ΔΝΤ!

ImageΕντός του ΕΜΠΑΕ για πρώτη φορά από την εποχή έναρξης των ΕΜΠΑΕ και με πολύ υψηλή προτεραιότητα ("4") περιλαμβάνεται η συντήρηση των αεροσκαφών της! Προκειμένου να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση της διαθεσιμότητας του αεροπορικού στόλου (!) η συντήρηση των αεροσκαφών έγινε ... εξοπλιστικό πρόγραμμα με τίτλο "Υλοποίηση απαιτήσεων εργαστασιακής συντήρησης" με προϋπολογισμό 393.120.000 ευρώ! Στο πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνεται και το κόστος μετεγκατάστασης του ΚΕΑΤ από το Ελληνικό στην Ελευσίνα, ένα πρόγραμμα το οποίο έχει τις ρίζες του στην αρχή της δεκαετίας και είναι προαπαιτούμενο προκειμένου να καταστεί δυνατή η αξιοποίηση του της έκτασης του Ελληνικού.
Πέρα από αυτό είναι τουλάχιστον παράδοξο να περιλαμβάνεται στο ΕΜΠΑΕ η συντήρηση των μαχητικών αρροσκαφών της Π.Α. και να αποστερείται κονδύλια το "καθαρό" εξοπλιστικό πρόγραμμα της Π.Α. Μπορεί να διάγουμε περίοδο έκτακτων οικονομικών καταστάσεων, αλλά η άμυνα της χώρας δεν δικαιολογεί τλετοιες εξελίξιες. Ένα άλλο ανάλογο πρόγραμμα με προτεραιότητα "2" είναι το πρόγραμμα συντήρησης των μαχητικών F-16 (TAC--ENSIP) με 168.613.120.
Δηλαδή δαπανούν περί τα 560.000.000 ευρώ από τα κονδύλια του ΕΜΠΑΕ για πάγιες ανάγκες συντήρησης αεροσκαφών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτή ήταν η μοναδική λύση που μπορούσε να υπάρξει προκειμένου να προστατευθούν οι διαθεσιμότες, αφού οι περικοπές των λειτουργικών δαπανών του υπουργείου είναι κυριολεκτικά στο έλεος του ΔΝΤ.
Αλλά δεν φτάνει αυτό: Με αριθμό προτεραιότητας "1" και κονδύλι 548.800.000 ευρώ έχουν συμπεριληφθεί στο ΕΜΠΑΕ ακόμα και οι FOS (!) (Follow On Support) των συστημάτων της Π.Α., εκτός άπό τις ... πάγιες δομικές αναβαθμίσεις των F-16 με τα διάφορα Falcon Star.
Είναι γεγονός ότι κατ'αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται ότι τουλάχιστον τα μαχητικά θα ... πετούν. Αλλά πόσο λογικό επιχειρησιιακά είναι κάτι τέτοιο, όταν είναι αυτονόητο ότι η συντήρηση περιλαμβάνεται στα κονδύλια του ετήσιου προϋπολογισμού του ΥΠΕΘΑ; Εν τέλει πόσο εθνικά λογικό είναι να αποφασίζουν οι ξένοι για την εθνική ασφάλεια της χώρας; Εκτός και αν ο χαρακτηρισμός "εθνικά λογικό" ή "εθνικό χρέος" δεν αφορά την παρούσα κυβέρνηση... 


defencenet.gr

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Ειδικές Δυνάμεις: Ζ' ΜΑΚ

Την Πέμπτη, 29 Ιουλίου 2010, παραβρέθηκα καλεσμένος, στην τελετή παράδοσης-παραλαβής διοικήσεως της Ζ' Μοίρας Αμφιβίων Καταδρομών, της Ζ' ΜΑΚ. Κάθε φορά που έτυχε να επισκεφθώ τη μονάδα, δεν κρύβω ότι, κάτι από τα παλιά μου ερχόταν στο μυαλό, αφού είμαι από τους πρώτους που την οργάνωσαν και την λειτούργησαν.
Αυτή τη φορά όμως βλέποντας, την τελετή, μου ήλθε έντονα η μνήμη της πρώτης ημέρας, μιας ημέρας του Αυγούστου του 1996, που παρουσιάστηκα στις παλιές εγκαταστάσεις του στρατοπέδου, σαν μέλος της μονάδας , ν' αναλάβω καθήκοντα. Θυμάμαι τους πρώτους συναδέλφους μου, άνδρες γεμάτους θέληση και ενθουσιασμό, η αφρόκρεμα των Καταδρομών, να προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις, χωρίς ωράριο, να "στήσουν" την νέα τότε μονάδα. Είχαμε πέσει όλοι "με τα μούτρα" στη δουλειά, με την συναισθηματική πίεση μετά τα γεγονότα των Ιμίων και ξέροντας το βάρος της ευθύνης μας, να συγκροτήσουμε απ' την αρχή μία νέα επαγγελματική μονάδα.
Την στρατολόγηση και την κατάταξη των νέων οπλιτών, ακολούθησε μία περίοδος εντατικής εκπαίδευσης. Ατέλειωτες ώρες σκληρής προπόνησης: σωματική αντοχή, πορείες, πάλη σώμα με σώμα, κολύμβηση, οπλομηχανήματα, ασκήσεις στην ξηρά, στη θάλασσα και στον αέρα. Οι βολές διαδέχονταν η μία την άλλη, με χιλιάδες φυσίγγια για τον κάθε εκπαιδευόμενο μαχητή, σε σημείο που όταν αργά το απόγευμα αφήναμε το πεδίο βολής, όλοι είχαμε καπνιά από τα αέρια του όπλου, στα πρόσωπα. Η εκπαίδευση γινόταν με τη μέθοδο της επιλογής. Όποιος δεν έκανε, έφευγε. 
Έτσι σταθερά και προοδευτικά, το τοπίο ξεκαθάρισε. Αυτούς που έφευγαν τους αντικατέστησαν άλλοι που έρχονταν και είδαμε όλοι μετά από διάστημα ενός χρόνου , μία νέα μονάδα να ξεπροβάλλει, διεκδικώντας ισάξια θέση ίσως και "ανώτερη" από τις άλλες Μοίρες Καταδρομών. Ποτέ δεν συμφώνησα με τη λογική "Ποια Μοίρα είναι καλύτερη". Σε όσους με ρωτούσαν, απαντούσα ότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να είμαστε καλύτεροι από τον αντίπαλο και όχι από τους δικούς μας. Αλλά ξέρετε, πάντα υπήρχε και θα υπάρχει το στοιχείο του ανταγωνισμού. Καλό, αρκεί να είναι θεμιτό και
Related Posts with Thumbnails

Συνολικές προβολές σελίδας